Ակնհայտ է, որ մեր տարածաշրջանում, չնայած Բաքվի բռնապետի մանևրելու փորձերին, Ադրբեջանը հանդես է գալիս Թուրքիայի արբանյակի դերում կամ, այլ խոսքերով, այժմ հենց Անկարան է Բաքվի օպերատորը։

Ըստ այդմ, ադրբեջանական նկրտումները ճնշելու նպատակով Հայաստանի ապագա ազգային իշխանությունը պետք է ձգտի իր ունեցած գործիքակազմի շրջանակներում սահմանափակել թուրքական ազդեցությունը բոլոր այն կետերում, որտեղ Երևանն ունի դրա նույնիսկ նվազագույն հնարավորությունը։

Այս առումով հիմնական թիրախներից մեկը կարող է դառնալ Կենտրոնական Ասիան, որը թուրքական պատրանք «Մեծ Թուրանի» սիրտն է, որտեղ սակայն Հայաստանն ունի ավանդաբար հիանալի հարաբերություններ Թուրքմենստանի և կարող է այդպիսիք կառուցել Ուզբեկստանի հետ։

Այլ խոսքերով, «Մեծ Թուրանի» կեղծ գաղափարը, պատկերավոր ասած ոչ միայն պետք է ջարդուփշուր լինի Հայաստանի Սյունյաց լեռներում և հովիտներում, այլ նաև չկարողանա հաղթահարել Անդրկասպյան ավազուտները։